Schapen

Schapen. De afgelopen maanden zie ik ze op de meest vreemde momenten. Het begon al ruim voordat de lente in beeld was, dus daar kan het niet aan liggen. Acht maanden lang had ik geen idee wat deze schapen mij wilden zeggen. Maar nu wel.

Hoe het begon
Het begon ergens in september. Voor mijn werk gaf ik opdracht aan een fotograaf om foto’s te maken van werknemers in hun vrije tijd. De eerste was schaapscheerder. Niet meteen een alledaagse hobby, vond ik. De tweede was hardloper en de derde was graag in de bibliotheek. Mijn verbazing was groot toen ik de foto’s zag. De hardloper was gefotografeerd in de sneeuw met op de achtergrond een schaapskudde. Oké. En de boekenliefhebber zat in een leren fauteuil in de bieb te lezen, met naast zich een opstelling van boeken plus drie grote beelden van schapen.

Hoe het verder ging
De maanden erna zag ik bijna dagelijks schapen om me heen. In krantenkoppen, foto’s, tijdschriften, boeken, uitspraken op mijn werk (schaap met vijf poten) en in de wei. Zelfs in de film ‘De hobbit’ werd heel mysterieus gezegd: ‘Gisteren waren er schapen, vandaag zijn er schapen en ook morgen zullen er schapen zijn’. Mijn man en ik keken elkaar verbaasd aan. Ondertussen had ik nog geen idee wat dit mij wilde zeggen. Zelf associeer ik een schaap met lammetjes en lente, ofwel een nieuw begin. Maar ik zag de clou niet.

De ontknoping
Even iets anders. Gisterenmiddag nam ik een besluit. Over het uitvoeren van een idee waar ik al jaren mee rondloop. Iets waar mijn hart naar uit gaat om te doen. Maar wat ik nog steeds niet heb opgepakt. Ik laat je nog even in spanning wat het is. Gisteren heb ik dus een start gemaakt met het gewoon te gaan doen. Het begin heb ik gemarkeerd door een ‘To do’-boekje te kopen. Nou ja, kopen. Heel toevallig wist de verkoopster niet hoe duur het boekje was. En kreeg ik het gratis mee. Een cadeautje dus van supermarkt Jumbo.Toen ik thuiskwam vond ik spontaan op internet het antwoord op mijn vraag ‘Wat betekenen die schapen?’. Het antwoord kwam van zenmonnik Paul Loomans. Van hem is net het boek ‘Ik heb de tijd’ verschenen. Toevallig sluit dit ook nog mooi aan op mijn vorige blog Tijd bestaat niet.

Paul Loomans – Ik heb de tijd

Ik heb de tijd
In zijn boek beschrijft Paul Loomans de methode ‘Tijdsurfen’ en gaat hij uit van 7 aanwijzingen. Deze maken het mogelijk om te surfen over de golven van de Tijd. Je leert hoe je op je gevoel kunt vertrouwen bij de keuze van wat je gaat doen. Je doet daardoor de dingen niet alleen geïnspireerd, maar ook heel effectief. Je gaat een ongedwongen vorm van aandacht ervaren bij alles wat je doet. Maar bovenal ontstaat er een innerlijke rust die je telkens opnieuw laat voelen: ik heb de tijd.

De 7 aanwijzingen

1. Doe één ding tegelijkertijd en maak het af
2. Sta stil bij wat je doet en aanvaard de handeling (Markeer het begin)
3. Schep ‘witjes’ tussen je activiteiten (Las pauzes in)
4. Geef aandacht aan aankloppers (Neem serieus wat tussendoor komt)
5. Maak jezelf bewust van knagende ratten en transformeer ze in witte schapen. (Knagende ratten zijn zaken die je vooruit schuift. Ontzenuw deze. Het worden daardoor witte schapen. Een schaap loopt volgzaam achter de herder en houdt deze niet uit de slaap.)
6. Observeer achtergrondprogramma’s (Breng malende gedachten tot rust)
7. Kies spontaan wat je gaat doen (Intuïtie geeft je een voortdurende kalme basis).

Het markeren van het begin (punt 2) had ik gedaan door het ‘To do’ boekje te kopen. Bij punt 5 vond ik het antwoord op mijn vraag. Het bevestigt mij dat ik op de goede weg zit om mijn idee nu eindelijk te gaan uitvoeren.