Peetoom

Mijn peetoom is overleden en ik draag met moeite de voorbeden op in de mis. Een paar dagen later, op een mooie zonnige dag, fiets ik naar huis. Het valt me op dat alle mensen vriendelijk naar me lachen. Zelfs een vrouw die voor me fietst draait zich zonder aanleiding helemaal om en lacht me warm toe. ‘s Avonds voel ik de sterke behoefte een kast op te ruimen. Daar vind ik een zelfgemaakte verjaardagskaart van afgelopen jaar van mijn peetoom met een bijzondere, haast poëtische wens erop:

‘Jarige Karin,
Er zijn dagen dat de lucht nog blauwer lijkt,
het gras groener en
dat iedereen die je tegenkomt,
naar je glimlacht.
Zulke dagen wensen wij jou toe.’

Met terugwerkende kracht voel ik de aanwezigheid van mijn peetoom in de mensen die me zo nadrukkelijk toelachten. Totaal onbekenden voor mij. Ik heb het ervaren als een soort afscheid, maar ook als bevestiging van de boodschap in het gedicht dat in de begrafenismis is voorgedragen: ‘Ik ben niet ver weg, ik ben alleen aan de andere kant.’

Bekijk het interview met mij in mijn programma ‘Zinvol toeval, de weg naar puur geluk’. Aflevering 1: Ervaar verbinding